Ίσως να μην υπάρχει μεγαλύτερο αναπτυξιακό τραύμα στη ζωή ενός κοριτσιού, απ’ αυτό που μπορεί να συμβεί στη πρωταρχική σχέση της με τη μητέρα.

Η αίσθηση ότι δεν σου ταιριάζει (δεν είναι συμβατό με σένα) αυτό που πιστεύεις ότι απαιτεί το φύλο σου, μπορεί να δημιουργήσει μια ψυχολογικά ασταθή κατάσταση, με αποτέλεσμα το ασυνείδητο να προκαλεί -ως αντιστάθμισμα- την προσκόλληση ή έλξη προς το ίδιο φύλο.

Η σεξουαλική κακοποίηση συμβαίνει όταν ένα άτομο χρησιμοποιεί ένα άλλο, παρά τη θέλησή του ή χωρίς τη συγκατάθεσή του, για τη σεξουαλική του ικανοποίηση.

Οι μη υγιείς σχέσεις της παιδικής ηλικίας με γυναίκες, μπορούν να στρεβλώσουν την άποψη ενός άντρα για το γυναικείο φύλο, να επηρεάσουν τον τρόπο που βλέπει τον εαυτό του σε σχέση με τις γυναίκες, να βλάψει την αίσθηση της αρρενωπότητάς του και να αποτρέψει τη φυσιολογική ανάπτυξη μιας αίσθησης ταυτότητας φύλου. Αυτό μπορεί να κάνει το άτομο να μην αισθάνεται το αντίθετο φύλο ως συμπληρωματικό και ελκυστικό.

Η ντροπή μπορεί να συνδεθεί με την αρρενωπότητα, δημιουργώντας αυτό που αποκαλείται «ντροπή για το φύλο». Αυτό μπορεί να συμβεί με διάφορους τρόπους.

Οι γυναίκες -οι μητέρες, αδελφές, μέλη της ευρύτερης οικογένειας, δασκάλες, νταντάδες κλπ. μπορεί να «τραυματίσουν» τα νεαρά αγόρια ασκώντας κριτική, έλεγχο, πίεση και μη τηρώντας τα σωστά όρια.

Κατά τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας, κάποια αγόρια αποσυνδέονται από τα άλλα αρσενικά λόγω αρνητικών εμπειριών με τους άνδρες, αρνητικών στερεότυπων για τους άνδρες και του φόβου μήπως τους θεωρήσουν παράξενους. Αυτό αφήνει ανεκπλήρωτες τις φυσιολογικές ανάγκες τους για σύνδεση και στενή σχέση με το ίδιο φύλο, με αποτέλεσμα να λαχταρούν την εγγύτητα με άντρες.