Η νευρική ανορεξία είναι ένα κλινικό σύνδρομο που εμφανίζεται κυρίως στις γυναίκες και πιο συνηθισμένα στις ηλικίες από 14 έως 18. Χαρακτηρίζεται από μερική ή ολική απόρριψη της τροφής και συχνά μεσολαβούν διαστήματα βουλιμίας.
MSc Ψυχολογία Υγείας, MBPsS
Σωματική & Gestalt Ψυχοθεραπεύτρια (ECP)
Η νευρική ανορεξία είναι ένα κλινικό σύνδρομο που εμφανίζεται κυρίως στις γυναίκες και πιο συνηθισμένα στις ηλικίες από 14 έως 18. Χαρακτηρίζεται από μερική ή ολική απόρριψη της τροφής και συχνά μεσολαβούν διαστήματα βουλιμίας.
Πατήστε εδώ για να διαβάσετε το άρθρο
Ο προσδιορισμός της ταυτότητας του Εγώ
Κανένα Εγώ δεν μπορεί να αναπτυχθεί έξω από τις κοινωνικές διαδικασίες που προσφέρουν πρότυπα και ρόλους. Όμως το υγιές και δυνατό άτομο προσαρμόζει αυτούς τους ρόλους στις διαδικασίες του δικού του Εγώ, διατηρώντας έτσι την κοινωνική διαδικασία στη ζωή.
Στα κορίτσια η ακμή εμφανίζεται από τα 14 ως τα 17 και στα αγόρια από τα 10-16 χρόνια ως τα 19 περίπου. Παρουσιάζεται εκεί όπου υπάρχουν περισσότεροι σμηγματογόνοι αδένες: πρόσωπο, πλάτη, στέρνο.
Αν ρωτήσουμε έναν έφηβο γιατί θέλει να μεγαλώσει, το πιο πιθανό είναι να απαντήσει "για να είμαι ελεύθερος να κάνω αυτό που θέλω". Όμως η ελευθερία του ενήλικα είναι μια ψευδαίσθηση της παιδικής ψυχολογίας, γιατί οι ενήλικοι έχουν κι αυτοί τους δικούς τους περιορισμούς, με τη μόνη διαφορά ότι οι ενήλικοι διαλέγουν ως ένα βαθμό την ελευθερία τους ή τα δεσμά τους, ενώ τα παιδιά δεν έχουν αυτή τη δυνατότητα και την ελευθερία τους την καθορίζουν οι μεγάλοι.
Η εφηβεία εκφράζει το πέρασμα από μια παρασιτική, παιδική ζωή, σε μια αυτόνομη ζωή και ο έφηβος θα περάσει από την κηδεμονία, σε μια φάση που θα είναι υπεύθυνος για τις πράξεις του. Στη φάση αυτή, ο έφηβος ανακαλύπτει τον εαυτό του, τη δική του ταυτότητα, το περιβάλλον του, την ύπαρξή του, εν ολίγοις την αυτονομία του.
Σωματική ανάπτυξη
Από το 8ο έτος αρχίζει μια βαθμιαία επιτάχυνση στο ρυθμό της σωματικής ανάπτυξης που κορυφώνεται γύρω στο 12ο έτος για τα κορίτσια και γύρω στο 14ο για τα αγόρια.
Με την είσοδο στην εφηβεία, εμφανίζονται οι μεταμορφώσεις που θα οδηγήσουν την παιδική σεξουαλική ζωή, στην οριστική και φυσιολογική της μορφή. Μέχρι τότε, η σεξουαλική τάση είχε αυτοερωτική μορφή. Από δω και πέρα, η σεξουαλική τάση βαδίζει στην ανακάλυψη του σεξουαλικού της αντικειμένου.
Ο έφηβος, με τις ταυτίσεις που κάνει, προσπαθεί να αντικαταστήσει τα γονεϊκά πρότυπα, με πρότυπα που είναι εξιδανικευμένες πατρικές ή μητρικές φιγούρες φιλίας.
Χρησιμοποιούμε cookies για την εύρυθμη λειτουργία της ιστοσελίδας και την καλύτερη εμπειρία σας. Συνεχίζοντας την περιήγηση στην ιστοσελίδα μας, αποδέχεστε τη χρήση Cookies, την Πολιτική Απορρήτου και τους Όρους Χρήσης.