Μία ομάδα ερευνητών ρώτησε παιδιά 4-8 ετών «Τί σημαίνει αγάπη;»

Τόνια 6 ετών

- Γιατί πρέπει ν' ακούμε την καρδιά; ρώτησε το αγόρι εκείνη τη μέρα, καθώς έστηναν τη σκηνή.

-Γιατί όπου είναι η καρδιά σου, εκεί είναι και ο Θησαυρός σου.

Σε ένα τραπέζι καθόταν τέσσερα ανάμενα κεριά. Επικρατούσε τόσο πολύ ησυχία που μπορούσες να τα ακούσεις να μιλάνε. Το πρώτο είπε, «Είμαι η ΕΙΡΗΝΗ, αλλά κανείς δεν μπορεί να με κρατήσει αναμμένο. Νομίζω πως πρέπει να σβήσω.» Η φλόγα του έσβησε και το κερί έσβησε…

Σε μια άκρη ενός βουνού ζούσε ένας μοναχικός λύκος, είχε φύγει από την αγέλη του γιατί δεν μπορούσε να υποταχθεί στους κανόνες της. Κάθε βράδυ περιπλανιόταν στο άγριο δάσος με έναν πάντα ίδιο προορισμό, την κορυφή ενός γκρεμού. 

Πήγαινε καιρός που δεν ήταν στις καλές της. Τις περισσότερες μέρες της βδομάδας τα μάτια της ήταν θλιμμένα. Δεν μπορούσε να εξηγήσει το λόγο… Βαθιά όμως μέσα της τον ήξερε καλά.

Ένα ποντικάκι κάποτε παρατηρούσε από την τρυπούλα του τον αγρότη και τη γυναίκα του που ξεδίπλωναν ένα πακέτο. «Τι λιχουδιά άραγε έκρυβε εκείνο το πακέτο;», αναρωτήθηκε.

Μια ζωή χωρίς αγάπη είναι σαν ανήλιαγος κήπος με μαραμένα λουλούδια. Η συναίσθηση ότι αγαπάς και αγαπιέσαι φέρνει μια ζεστασιά κι έναν πλούτο στη ζωή που τίποτε άλλο δεν μπορεί να φέρει. -Οσκαρ Ουάϊλντ

– Τι όμορφη μέρα! σκέφτηκε ο ασκητής Φασκωλόμυς καθώς καθόταν στη σκιά μιας φτελιάς. Ο ήλιος λάμπει, τα πουλιά κελαηδούν και μ’ αρέσει να κοιτάζω τα κλαδιά των δέντρων να χορεύουν στο ζεστό αεράκι.

Το επίμονο βλέμμα ενός αγοριού αιχμαλωτίζει ένα πανέμορφο πουλάκι στο άσπρο κλουβί στο σχήμα της καρδιάς. Φροντίζει να μην του λείπει τίποτα. Όμως ο καιρός περνά και το πουλάκι λαχταρά τα ελεύθερα ταξίδια.