Η Θετική σκέψη για τα παιδιά είναι εξίσου κρίσιμη, όπως είναι και για τους ενήλικες. Είναι πολύ σημαντικό να διδάξετε στα παιδιά τη δύναμη της θετικής σκέψης. Αυτές οι προτάσεις και τεχνικές θα δείξουν στα παιδιά σας τη δύναμη των σκέψεών τους και θα τα βοηθήσουν στην οικοδόμηση αυτοεκτίμησης.

Όταν ο πατέρας ή η μητέρα χάνουν την εργασία τους, αυτό μπορεί να διαταράξει όλη την ισορροπία της οικογένειας. Υπάρχει η οικονομική αβεβαιότητα, η σκέψη ότι μπορεί η οικογένεια να χρειαστεί να μετακομίσει και όλη η διαδικασία αναζήτησης νέας εργασίας.

Μπορεί να γίνει πιο εύκολο για σας αν προετοιμάσετε τι θα πείτε στα παιδιά. Αν περιμένετε να σας κάνουν δύσκολες ερωτήσεις, διαχειριστείτε πρώτα τα δικά σας άγχη και σχεδιάστε τι θα τους πείτε.

Σε ποια ηλικία μπορούμε να ξεκινήσουμε να μιλάμε στο παιδί για το σεξ;

Η σεξουαλικότητα είναι μέρος της ζωής κάθε ανθρώπου ανεξάρτητα από την ηλικία. Καθώς το παιδί αναπτύσσεται, μπορεί να χαζογελάει με τους φίλους του για τα «ιδιωτικά μέρη» του σώματος, να λέει «πρόστυχα» ανέκδοτα και να ψάχνει στα λεξικά για λέξεις ταμπού.

Οι ερωτήσεις που κάνει το παιδί και οι απαντήσεις που είναι κατάλληλες να δώσετε, εξαρτώνται από την ηλικία του και την ικανότητά του να κατανοεί. Ας δούμε κάποια από τα θέματα για τα οποία μπορεί να ρωτήσει το παιδί και τι χρειάζεται να ξέρει σε κάθε αναπτυξιακό στάδιο.

Όσο περίεργο κι αν φαίνεται, τα παιδιά μπορούν να διαχειρίζονται τους δύσκολους αποχωρισμούς με μεγαλύτερη άνεση απ’ ότι οι ενήλικες. Όσο νωρίτερα μάθουμε να αντιμετωπίζουμε το οδυνηρό συναίσθημα του αποχωρισμού, τόσο πιθανότερο είναι να αναπτύξουμε τακτικές για να βιώνουμε, χωρίς μεγάλη συντριβή, τους αναπόφευκτους μικρούς ή μεγάλους αποχωρισμούς της ζωής.

Σε οποιαδήποτε ηλικία, τα παιδιά μπορεί να νιώθουν ανασφάλεια ή θυμό στο ενδεχόμενο να χωρίσει η μαμά και ο μπαμπάς. Σαν γονείς μπορείτε να κάνετε λιγότερο οδυνηρή τη διαδικασία και τις επιπτώσεις της, για τα παιδιά σας. Μπορείτε να τα βοηθήσετε παρέχοντάς τους σταθερότητα στο σπίτι και προσοχή στις ανάγκες τους με μια καθησυχαστική, θετική στάση.

Για να μπορούν τα παιδιά να είναι ανοικτά σε νέα πράγματα, πρέπει να μάθουν να αφήνουν τα γεγονότα να κυλούν και να αποχαιρετούν όσα ανήκουν στο παρελθόν. Αφορμή για αυτό μπορεί να αποτελέσει η πρώτη κιόλας φορά που η φροντίδα του παιδιού αφήνεται στα χέρια κάποιου που δεν ανήκει στο άμεσο οικογενειακό περιβάλλον του: ο παππούς, η γιαγιά ή ίσως κάποιος φίλος.

Πάντα υπάρχουν παιδιά που για - διάφορους λόγους - δεν μπορούν να μεγαλώσουν με τη φυσική τους οικογένεια. Την εποχή μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, στην Ευρώπη, υπήρξαν πολλά παιδιά που είτε είχαν χάσει τον έναν από τους δύο γονείς τους είτε ήταν εντελώς ορφανά, με αποτέλεσμα να μεγαλώσουν σε ιδρύματα ή θετές οικογένειες.