Μην διακόπτετε το παιδί. Όταν το παιδί σας λέει μια ιστορία, προσπαθήστε να μην το διακόπτετε για να του πείτε κάτι άλλο, γιατί έτσι θα χάσει το ενδιαφέρον του στο να μοιράζεται τις εμπειρίες και τα συναισθήματά του μαζί σας. Επιλέξτε μια άλλη στιγμή για να του υπενθυμίσετε κάποιον κανόνα ή να κάνετε κάποια παρατήρηση.

Μην ανησυχείτε για μικρά πράγματα. Κάποιες φορές τα παιδιά παύουν να ακούν τους γονείς τους όταν τους κάνουν πολύ κήρυγμα για μικρά πράγματα. Για παράδειγμα, αν λέτε συνέχεια στο παιδί «τι πρέπει να κάνει», κάποια στιγμή θα πάψει να σας ακούει. Επίσης, δεν μαθαίνει να σκέφτεται μόνο του τι πρέπει να κάνει, γιατί του το λέει συνέχεια κάποιος άλλος. Οπότε αντί να πείτε στο παιδί π.χ. «Πρέπει να ακούς το δάσκαλό σου στο σχολείο γιατί αλλιώς δεν θα μπορέσεις να καταλάβεις», προσπαθήστε να χρησιμοποιήσετε μια διερευνητική προσέγγιση που θα του επιτρέψει να σκεφτεί μόνο του τι πρέπει να κάνει. Π.χ. «Τι σου φαίνεται δύσκολο να καταλάβεις στο σχολείο; Γιατί πιστεύεις ότι το βρίσκεις δύσκολο; Τι θα μπορούσες να κάνεις μέσα στην τάξη ώστε να μάθεις περισσότερα από το δάσκαλό σου;» Μ’ αυτό τον τρόπο μπορείτε να έχετε μια πιο ουσιαστική συζήτηση όπου το παιδί χρειάζεται να σκεφτεί μια λύση και μια στρατηγική για να βελτιώσει τη συμπεριφορά του ή ένα πρόβλημα. Έτσι, αν κάποια στιγμή χρειαστεί να επιβάλλετε έναν πιο σοβαρό κανόνα που είναι αδιαπραγμάτευτος, το παιδί είναι πιο πιθανό να σας ακούσει.

Ακούστε προσεκτικά το παιδί. Δείξτε στο παιδί ότι σας ενδιαφέρει αυτό που θέλει να πει και ότι έχει όλη σας την προσοχή. Καθώς σας μιλάει, δείξτε ανταπόκριση με ενθαρρυντικές φράσεις, π.χ. «Ωραία!», «Σοβαρά;», «Εννοείς ότι ...» κοκ.

Αν διαβάζετε εφημερίδα, κάνετε δουλειές ή δουλεύετε στον υπολογιστή, δεν είναι δυνατό να δώσετε όλη σας την προσοχή στο παιδί. Αν είστε απορροφημένος από κάτι άλλο την ώρα που θέλει να σας μιλήσει το παιδί, μην προσποιείστε ότι το ακούτε. Πείτε του πότε θα είστε διαθέσιμος και τηρήστε το.

Δώστε ξεχωριστό χρόνο σε κάθε παιδί. Αν τα παιδιά σας έχουν μεγάλη διαφορά ηλικίας, το μεγαλύτερο παιδί μπορεί κάποιες φορές να κυριαρχεί και το μικρότερο μερικές φορές απλά προτιμάει να αφήνει το μεγαλύτερο να μιλάει. Επίσης, οι συζητήσεις με τα μεγαλύτερα αδέρφια, μπορεί να είναι σε αρκετά υψηλότερο επίπεδο επικοινωνίας απ’ αυτό των μικρότερων. Και τα μεγαλύτερα αδέρφια συνήθως θέλουν πιο ενδιαφέρουσες συζητήσεις όπου μπορούν να μάθουν περισσότερα πράγματα. Οπότε προσπαθήστε να έχετε προσωπικό χρόνο με κάθε παιδί ξεχωριστά ώστε να μπορείτε να μιλάτε στο επίπεδό τους και να χρησιμοποιείτε κατάλληλο λεξιλόγιο. Δεν χρειάζεται να είναι δομημένος χρόνος. Αξιοποιείστε τις ευκαιρίες που προκύπτουν για ποιοτική επικοινωνία. Μπορεί να είναι την ώρα που περπατάτε στο πάρκο, ή διαβάζετε μαζί ένα βιβλίο πριν κοιμηθεί.

Να είστε ευγενικοί και διακριτικοί. Σκεφτείτε τον τρόπο που μιλάτε στους φίλους σας και τον τρόπο που μιλάτε στα παιδιά σας. Έχετε την ίδια προσεκτική στάση και τόνο φωνής;

Δώστε προτεραιότητα στη συζήτηση με τα παιδιά σας. Η ανοιχτή και άνετη επικοινωνία με τα παιδιά σας, τα βοηθά να αναπτύξουν αυτοπεποίθηση, αυτοεκτίμηση, καλές σχέσεις με τους άλλους, συνεργασία και θερμές σχέσεις μαζί σας. Να θυμάστε ότι η επικοινωνία είναι διπλής κατεύθυνσης. Μιλήστε τους και ακούστε και σεις τι έχουν να πουν. Είναι εξίσου σημαντικό να ακούτε όπως και να μιλάτε.

Αποφύγετε τη γκρίνια. Μπορείτε να γράφετε τις δουλειές που πρέπει να γίνουν ή να φτιάχνετε ένα πρόγραμμα εργασιών κάθε βδομάδα, όπου μοιράζετε τις δουλειές στα παιδιά, που θα κάνουν π.χ. κάθε μέρα μετά το σχολείο για 5 λεπτά. Εσείς μόλις περάσουν τα 5 λεπτά, μπορείτε να ελέγχετε ποιες δουλειές ολοκληρώθηκαν και το παιδί που τα κατάφερε, να έχει μια επιβράβευση ή κάποιο έπαθλο. Χρειάζεται να δίνετε αναγνώριση και έπαινο στην προσπάθεια και να επιβραβεύετε την επιθυμητή συμπεριφορά.

Προσπαθήστε να ορίσετε κάποια ώρα όπου τα παιδιά θα ξέρουν τι είναι αναμενόμενο. Τα βοηθάει πολύ το πρόγραμμα. Για παράδειγμα, ορίστε μια ώρα που θα κάνουν τις δουλειές τα απογεύματα. Όταν παίζουν δεν τους αρέσει να τα διακόπτουν, όπως και μας δεν μας αρέσει να μας διακόπτουν όταν π.χ. διαβάζουμε ένα ωραίο βιβλίο. Αν ξέρουν τι είναι αναμενόμενο και πότε, δεν θα χρειάζεται να γκρινιάζετε όλη την ώρα.

Όροι και Προϋποθέσεις Αναδημοσίευσης Περιεχομένου

Συγγραφέας άρθρου: Παναγιώτα Δ. Κυπραίου Ψυχολόγος Υγείας (MSc) - Σωματική & Gestalt Ψυχοθεραπεύτρια (ECP) - Επόπτρια Σωματικής Ψυχοθεραπείας - Συντονίστρια Σχολών Γονέων  https://www.psychotherapeia.net.gr