Η έρευνα δείχνει ότι οι θύτες ξεκινούν με λεκτική παρενόχληση. Ο τρόπος που το «θύμα» ανταποκρίνεται στην πρώτη λεκτική επίθεση, καθορίζει το αν ο «νταής» θα εξακολουθήσει να ενοχλεί αυτό το συγκεκριμένο παιδί. Εάν η επίθεση δώσει στο θύτη αυτό που ψάχνει δηλ. μια αίσθηση δύναμης επειδή κατάφερε να επηρεάσει αρνητικά το άλλο παιδί, η επιθετικότητα σε γενικές γραμμές θα κλιμακωθεί.

Δώστε το καλό παράδειγμα.

Φερθείτε με σεβασμό σε όλους και στα παιδιά. Αποφύγετε να βρίζετε τους άλλους, να κάνετε υποτιμητικά σχόλια για το σύζυγό σας, να φωνάζετε στα παιδιά σας κοκ.

Βοηθήστε τα παιδιά να κατανοήσουν τα συναισθήματά τους.

Για να μπορέσουν να διαχειριστούν τα συναισθήματά τους πρέπει πρώτα να τα αναγνωρίσουν. Μέσα στην καθημερινότητα μπορείτε να παρατηρείτε τα συναισθήματα των παιδιών σας και να κάνετε κάποια σχόλια γι’ αυτά, χωρίς κριτική.

Τα ξεσπάσματα, τα κλάματα, η ανυπακοή, οι καυγάδες την ώρα του ύπνου, οι αγώνες ισχύος, είναι αρκετά για να φέρουν τους γονείς σε απόγνωση. Για να καταλάβουμε γιατί τα παιδιά συμπεριφέρονται άσχημα, χρειάζεται πρώτα να καταλάβουμε την πρωταρχική αιτία αυτών των ενοχλητικών συμπεριφορών.

Η προσωπικότητα δεν εξαρτάται από το βιολογικό γεγονός ότι ένα παιδί γεννιέται πρώτο ή τελευταίο. Οι ρόλοι που υιοθετούν τ’ αδέλφια είναι αυτοί που οδηγούν σε διαφορές στη συμπεριφορά. Οι στρατηγικές που χρησιμοποιούν τα παιδιά για να τραβήξουν την προσοχή των γονιών διαφέρουν ανάλογα με τη χρονολογική τους θέση στην οικογένεια.

Επειδή τα πρωτότοκα ακολουθούν το παράδειγμα των γονιών τους, τους αρέσει να παίρνουν τον έλεγχο και έχουν μεγάλη αυτοπεποίθηση. Δεν έχουν μεγαλύτερα αδέλφια να τα κοροϊδέψουν όταν μαθαίνουν να δένουν τα κορδόνια τους ή να οδηγούν ποδήλατο. 

Όταν υιοθετηθεί ένας ρόλος από το πρωτότοκο παιδί, το δεύτερο σε σειρά γέννησης παιδί θα αναζητήσει έναν ρόλο που είναι εντελώς το αντίθετο. Λόγω αυτού, τα μεσαία παιδιά δεν μπορούν να κατηγοριοποιηθούν γιατί διαμορφώνουν την προσωπικότητά τους σε σχέση με το πώς αντιλαμβάνονται τον αμέσως μεγαλύτερο αδερφό/ή στην οικογένεια.

Οι γονείς έχουν την τάση να είναι πιο χαλαροί όταν έρθει το τελευταίο παιδί. Δεν είναι πλέον οι νευρικοί νέοι γονείς. Ως αποτέλεσμα, τα τελευταία παιδιά συνήθως «τη γλυτώνουν» πολύ περισσότερο από τα αδέλφια τους.

Αρκετές δεκαετίες πριν, οι οικογένειες συνήθιζαν να αποκτούν πάνω από ένα παιδί, με το σκεπτικό ότι θα ήταν καλό να έχει παρέα το άλλο αδερφάκι στη ζωή του. Ωστόσο, τη σημερινή εποχή, υπάρχει αυξανόμενη τάση τα ζευγάρια να αποκτούν μόνο ένα παιδί και αυτό συμβαίνει για διάφορους λόγους. Καταρχήν υπάρχει οικονομική δυσκολία να συντηρήσεις μεγάλη οικογένεια.